Dit briefje zegt alles over het begin van mijn afvaltijd.
Ik sta mijn ramen te zemen op de galerij, het kost veel moeite en het doet pijn.
Ik begin stevig te balen van mijn overgewicht.
Komt mijn buurvrouw naar buiten, en hoort mij steunen en kreunen.
Ik zeg tegen haar dat ik nodig moet afvallen.
Ga dan met mij mee naar Tini, dat is een gewichtsconsulente en die kan je helpen.
Oeps, dacht ik. Dat is wel snel. Ik bel wel een keer.
Ik heb wat heen en weer gelopen, en ja, toch gaan bellen.
Ik kon diezelfde avond al komen!
Ik kreeg informatie en ging de volgende dag direct aan de slag.
Tini vertelde me dat ik te weinig at. ‘ja’ dacht ik; ‘dat zal wel, maar daar geloof ik niet in’!
Ik heb de boekjes doorgelezen, en ik dacht; ‘Als ik dit allemaal moet eten, dan gaat het hem zeker niet worden. En daarnaast ook nog 600 kcal zakgeld om op te snoepen.
Maar tot mijn verbazing begon ik wel af te vallen, ondanks dat ik nog niet eens alle hoeveelheden kon opeten. Het begin was er!
Het eten ging steeds beter, en ik begon recepten uit te proberen, en zelf nieuwe te verzinnen, dat was erg leuk.
Veel kleur en variatie van groenten en fruit, en iedere dag wat anders eten.
De boterhammen gezellig aankleden, dan is het wel vol te houden.
Fietsen, lopen, 2x per dag 15 minuten sporten, gewrichten die veel minder pijn gaan doen.
Ik had niet verwacht dat dit ooit nog zou gebeuren.
De kilo’s gaan eraf, en inmiddels ben ik na 11 maanden wel 21.2 kg afgevallen.
Dus ik kan het wel, en het werkt!!!!!!!!!!!
Dit heb ik geschreven toen ik het even niet zag zitten, maar het bewijs ben ik zelf.
Steeds minder vaak denk ik: ‘Ik hoef niet te eten’.
Nu denk ik; ‘lekker eten’! en; ‘wat ga ik maken’?
Wat een heerlijk positief gevoel, ja ja, ik leef weer.
Tini bedankt voor je steun en stimulatie. Groetjes, Arja